Koçvari Hikâyeler 33. Bölüm – İçindeki Çocuğa Kulak Ver
- Özlem Tüysüz

- 17 Kas
- 2 dakikada okunur
Hikâyeler bir kapıdır…
Bazen geçmişe açılır, bazen geleceğe…
Ama en çok da kalbimize. 🌿
Bu hafta, hepimizin içinde bir yerlerde hâlâ nefes alan, ama zamanla sessizleşen bir sese dönüyoruz: İçimizdeki çocuk.
Büyüdükçe sorumluluklar arttı, yollar değişti, kalabalıklar çoğaldı. Ama o küçük çocuk hiçbir yere gitmedi. Sadece biraz bekledi.Bazen bir şarkıda, bazen bir kokuda, bazen eski bir fotoğrafın köşesinde kendini hatırlatacağı o doğru anı…
📖 Hikâye – Kırmızı Balonun Fısıltısı
Bir çocuk varmış…
Her gün okul yolunda elinde kırmızı bir balon taşırmış. Gökyüzüne bakarak yürür, bulutların arasında balonunun dans etmesini izler, içinden gizli bir gülümseme yayılırmış.
Bir gün rüzgâr biraz güçlü esmiş. Balon parmaklarının arasından kurtulmuş, gökyüzüne doğru süzülmeye başlamış. Çocuk bir an durmuş, ardından koşmaya başlamış.
“Gitme!” diye yalvarmış gibi kendi kendine. Ama balon çoktan maviliklerin içinde kaybolmuş.
Gözleri dolu dolu eve dönmüş ve sormuş: “Balonum geri gelir mi?”
Annesi sakince eğilip yüzüne bakmış: “Belki de o artık başka birinin gökyüzünü süslüyordur…” demiş.
Yıllar geçmiş…
O çocuk büyümüş, yetişkin olmuş. Sorumluluklar, planlar, günün koşturmacası arasında içindeki çocuğun sesini duymadığı yıllar bile olmuş.
Bir gün yürürken bir baloncu görmüş. Tezgâhta duran onlarca balonun arasından kırmızı olanı seçmiş. Avucunda hafifçe sallanan ipi tutarken içinden bir ses yükselmiş:
“Hatırladın mı beni?”
Bu kez balonu kaçırmamış.A ma uçmasını izlemek için bile tutmamış. Derin bir nefes almış…
Ve kendi elleriyle gökyüzüne bırakmış.
Balon yükseldikçe o da hafiflemiş. Çünkü anlamıştı artık: Bazı şeyleri kaybetmek büyümektir. Bazı şeyleri bırakmak ise iyileşmektir. 🌿
💬 Farkındalık – İçindeki Çocuğa Alan Aç
Hepimizin içinde hâlâ o küçük çocuk var. Kolay gülen, çabuk kırılan, hemen affeden, küçük şeylerle mutlu olabilen hâlimiz…
Belki yıllardır sessizleşti. Belki sana küsmüş gibi. Ama kaybolmadı.
Bazen bir şarkı çaldığında,bazen bir rüzgâr yüzüne değdiğinde,bazen sıcak bir anı aklına düştüğünde sessizce soruyor:
“Beni hatırlıyor musun?”
İçindeki çocuğa iyi davrandığın her gün,hayat biraz daha yumuşar,biraz daha aydınlanır. Çünkü aslında hepimiz hâlâ o çocuğun gözleriyle hayal kuruyoruz. ✨
❓ Koçvari Sorular
💭 Sen en son ne zaman içindeki çocuğun sesini duydun?
💭 Bugün sana ne söylemek isterdi?
— “Korkma…”— “Biraz oyun oyna…”— “Hafifle…”— “Tekrar gül…”
O çocuk ne söylüyorsa, belki bugün ona bir adım yaklaşmanın tam zamanıdır.
🎬 Kapanış
Her hikâye geçer…
Ama sende kalan, seni senle buluşturur.
Koçvari Hikâyeler’in yeni bölümlerini her hafta burada bulabilir, günlük koçvari sorularla içsel yolculuğunu derinleştirmek istersen;
Özlem’in Kaleminden – WhatsApp Kanalına katılabilirsin.
Ve unutma…
İçimizdeki çocuk kaybolmaz.Yalnızca yeniden duyulmayı bekler. ✨



Yorumlar