Bu bölümde, başımıza gelen olayları hemen “iyi” ya da “kötü” diye etiketleme alışkanlığımıza bir bilgelik hikâyesiyle ayna tutuyoruz. Köyde yaşayan yaşlı bir adamın beyaz atı kaybolur… Herkes bunun bir felaket olduğunu düşünür. Ama olaylar öyle gelişir ki, yaşananların aslında ne anlama geldiğini zamanla öğreniriz. Bu hikâye, seni yargılarını sorgulamaya, zamanın öğreticiliğini hatırlamaya ve akışına güvenmeye davet ediyor.

Bu bölümde, herkesin aynı hedefe koştuğu bir yarışta yönünü değiştiren bir kaplumbağanın hikâyesine konuk oluyoruz. Hız yerine farkındalığı, rekabet yerine içsel rehberliği seçen bu küçük yolcunun adımları bize şunu hatırlatıyor: Gerçek varış, kimseyi geçmek değil, kendine varmaktır. Koçluk yaklaşımıyla ele alınan bu hikâye, kendi yönünü seçmenin, kalabalıktan ayrılmanın ve yavaşlamanın içsel gücünü keşfetmek isteyen herkes için ilham verici bir davet niteliğinde.